Tot mijn grote schrik moest ik dinsdagmorgen horen dat Tom Groenendal 6 januari was overleden. Ik kende Tom al zeker 60 jaar. Tom is een volle neef van mijn vrouw Hanneke. De moeder van Hanneke en de moeder van Tom waren zusters.
In 1972 verhuisden wij naar Wormer en daar kwamen we onverwachts Tom in het dorpscentrum tegen. Het was een feest van herkenning. We werden goede vrienden.
De vreugde werd nog vergroot toen Tom en ik in 1977 besloten om een tennisvereniging op te richten. Met behulp van de Spatter en hun wachtlijst werd dat de tennisvereniging de Poelstars (sterren van de Poel) in Wormer Plaszoom. In 1978 werd de eerste paal voor het klubgebouw door Tom geslagen.
De eerste 4 jaar was Henk Jonker de voorzitter en de 10 jaar hierna vulde Tom de voorzittersrol in. Mede onder zijn bezielende leiding werd de vereniging uitgebouwd tot een bloeiende gezellige vereniging met 400 senior en 100 juniorleden en ook nog eens een lange wachtlijst. Het waren sportieve en feestelijke en hectische jaren. Tom was ook een goede professionele standbouwer met een mooi bedrijf in Wormer. Van zijn standbouwkunde heeft ook de vereniging jarenlang mogen profiteren. Dit tijdens de inrichting van het tennispark, de bouw en verbouw van het clubgebouwen en niet te vergeten de bouw van een het belangrijkonderdeel van ons clubgebouw de huidige bar. Die heeft Tom jaren geleden zelf ontworpen en gebouwd.
Allemaal zaken en die Tom voor ons Poelstars onvergetelijk hebben gemaakt. Bij zijn aftreden werd Tom door algemene ledenvergadering benoemd tot erelid. Tom ging van het goede leven en de golfsport genieten en verbleef tot voor kort langere perioden in zijn geliefde Curaçao.
Wij hebben zaterdag in de Stoomhal afscheid genomen van onze Tom, dit in het bijzijn van vele familieleden vrienden en goede kennissen, waaronder ook de nodige Poelstarleden van het eerste uur.
Tom bedankt, jij blijft schitteren als ster aan de poel, wij zullen je nooit vergeten.
Namens De Poelstars
Frans Saelman
Links :Tom bij de opening van LTC de Poelstars door burgemeester Janssens 1978 rechts: Tom in 1994